Stambeni kompleks “Šubićevac B” sastoji se od dva paralelna niza višestambenih kućam između kojih je pješačka zona i parking. Nizovi su u sredini povezani “prodorom” okomitim na padini. Relativno veliki pad terena znalački je iskorišten za izdvajanje funkcionalnih segmenata (stambena, pješačka i prometna zona). Vještim vertikalnim zoniranjem bitno su umanjene negativnosti interpolarnog parkinga. tipološka struktura višestambenih nizova izvrsno je podešena temeljnim prostorno urbanističkim odrednicama. Prodor, okomito na padinu, formiraju vanjske galerije, dok se na njih paralelno sa padinom nalaze zgrade po shemi dva stana na stubište. Rješenje stanova proizlazi iz zadane strukture i uvjeta terena. stanovi u prizemlju imaju vanjske prostore koji su visinski odmjereno izdvojeni od poduže ššetnice. stanovi na aktovima su izvrsno riješeni. Klasična funkcionalistička shema sa čistim zoniranjem i vezama obogaćena je varijantama “kružne veze” što je znatno podiglo razinu kvalitetu stanovanja i “stambenu upotrebljivost”. Odnosi volumena, a posebno sekundarna plastika i upotreba boje, doveli su do izvanrednosg oblikovnog sklada i “radosti gledanja”. Na ovom primjeru još jednom se dokazao da Vulinovi vjerojatno upotrebljavaju boju u arhitekturi na najuspješnijoj razini. Na slikarasko predodređenje koje u arhitekturi nije uvijek apriorno pozitivno, kod Vulinovih se naime općenito, a u ovom primjeru posebno iskazuje kao oplemenjujuće. Na kući ima izvanrednih sekvenci, detalja koji čine pravo bogatstvo doživljaja (detalj ulaza u kuću, fina artikulacija prodora okomitog na padinu, igra svjetla i sjene, te nadasve suptilno oblikovanje detalja galerije). To je moderna kuća građena na najpozitivnijim zasadama “zagrebačke arhitektonske škole” ma kojoj su čitljivi integralno prihvaćeni utjecaji evropskog arhitektonskog okruženja, ali i nadasve visoka likovna kultura autora i njihov više puta dokazani osjećaj za pravu mjeru i zavisnost sadržaja od mjjesta na kome se događa.